"Nie jest sztuką wygrywać, kiedy jest się silnym,ale wtedy, gdy pokonuje się ograniczenia i przezwycięża ból” - Andrzej Zając
Tegoroczny wypad w Izery był jak powrót do najlepszego rozdziału z książki, którą czytam od lat. Trip rozpocząłem w znajomym miejscu – w okolicach Zakrętu Śmierci, gdzie od razu poczułem, że wróciłem „na swoje”. Na początek kierunek na Kopalnię Stanisław, a następnie zjazd przez single w Szklarska Poręba. Szybkie, ciasne zakręty i naturalny flow – jazda tutaj to czysta przyjemność.
Po pół roku nieobecności na ścieżkach w Zielonym Lesie wracam na MTB. Pogoda wręcz wymusza taką aktywność, wiosna dość szybko w tym roku połechtała nas ciepłem, specjalnie piesze połechtała, bo pewnie zaraz będzie znów piźd.... Niemniej jednak będzie sporo jeżdżenia by znów wyjeździć swoje ścieżki tak by jazda w górę i w dół sprawiła frajdę.
70 km błotem i szutrem
Styczeń to dla wielu czas spoczynku i regeneracji, ewentualnie alternatywnych aktywności, ale dla innych może to być wytop łydy na Zwift, a jeszcze dla innych kilometry w hiszpańskim Calpe, ale ja jak to ja, lubię swojski klimat i wolę gravel w tylu Sralpe. Tym razem plan był na 70 km, a pogoda jak na zimowy miesiąc była zaskakująco łaskawa – 10°C i brak opadów. Ale nie dajcie się zwieść – trasa nie była spacerkiem.
Chociaż znajda się i tacy, co 70 km przy ich dystansach ultra to domowe przedszkole.
Początek trasy upłynął na otwartych przestrzeniach, gdzie popołudniowe słońce łagodnie rozświetlało zielone pola. Chociaż temperatura była niska, ciepło promieni słonecznych dodawało energii. Pierwsze kilometry były idealne by się rozgrzać.
Następnie znalazłem się na szutrach w lesie, gdzie gra światłem i cieniem promieni słonecznych, które przebijały się wysokie drzewa, tworzyły niesamowitą atmosferę. Było cicho i spokojnie – tylko odgłosy przyrody i szum kół na drodze. To miejsce sprawiło, że poczułem się w pełni połączony z naturą.
Tego dnia warunki na trasie były niemal idealne – ani za sucho, ani za mokro. Wszystko zdawało się układać po mojej myśli. Od samego startu czułem, że nogi „podają”. Jechałem na piątej pozycji, utrzymując równe tempo, gotowy walczyć o jeszcze lepszy wynik. Trasa była wymagająca, ale równocześnie dawała mnóstwo frajdy – w każdym zakręcie czuło się dynamikę i płynność.
Zanim napiszę kilka słów o finałowej edycji Peklo Severu - závody horských kol z Czeskiej Kamienicy 🇨🇿 zapraszam chętnych na objazd rundy:
czuję się jak w domu.
W minioną sobotę pościgałem się w nowej miejscówce Black Mountain BikePark, a wyścig był rozegrany w ramach cyklu XCO-Bikecup po zachodniej stronie Odry.Co tu dalej pisać? Trasa wymagająca fizycznie i technicznie. Na początek podjazd do nieba, a następnie zjazd trasą z hopami, bandami, jak to w bike parku bywa:)
Przy sobocie pokręciłem na #solo w pięknych okolicznościach przyrody- Pasmo Rowerowe Olbrzymy
